|
Beskid Żywiecki
Beskid Żywiecki, zwany również Beskidem Wysokim, jest największym górotworem Beskidu Zachodniego. Ciągnie się krętą linią głównego wododziału europejskiego od Przełęczy Koniakowskiej na zachodzie po Przełęcz Sieniawską (711 m) na wschodzie, zajmując w granicach Polski 1091 km 2 powierzchni. W jego skład wchodzi pięć członów. Na zachodzie, u źródeł Soły, znajduje się grupa Wielkiej Raczy (1234 m), w środku - grupa pilszczańska ze szczytami Lipowskiej Góry (1324 m), Romanki (1366 m) i Pilska (1557 m). Na wschodzie występuje grupa Babiej Góry (1725 m), z Małą Babią (1517 m) i Policą (1376 m), na północy - Pasmo Przedbabiogórskie (Jałowiec 1110 m), a na południowym-wschodzie - Pasmo Podhalańskie z Wielkim Działem (936 m) i Żeleźnicą (913 m), które łączy grupę Babiej Góry z Gorcami. Najwyższe szczyty mają dobrze zarysowane piętra roślinne:
regla dolnego (lasy jodłowo-bukowe do 1150 m), regla górnego (lasy świerkowe do 1360 m), subalpejskie (kosodrzewina do 1650 m) i alpejskie (tylko na Babiej Górze).
Regiel dolny w grupie Wielkiej Rycerzowej
Regiel górny w grupie Wielkiej Rycerzowej
Na Wielkiej Raczy regiel górny nie występuje, a górną granicę lasu tworzą skarłowaciałe buki. Północne stoki Masywu Babiej Góry modelowane są przez osuwiska i lawiny. Babia Góra po polskiej stronie, ze względu na walory krajobrazowe i roślinne, objęta została granicami Parku Narodowego. Beskid Żywiecki należy do regionów o znacznym ruchu turystycznym, lecz ustępuje pod tym względem Beskidowi Śląskiemu.
Soła przepływająca przez Rajcze
Większymi ośrodkami turystycznymi są miejscowości w dolinie Soły - Rajcza, Rycerka, Ujsoły, Jeleśna.
wstecz
|
)
)
)
