|
Karkonoski Park Narodowy
Karkonoski Park Narodowy położony jest w
Sudetach Zachodnich i obejmuje szczytowe partie Karkonoszy z głównym szczytem
Śnieżką. Został utworzony w 1959 roku. Obejmuje powierzchnię 5548 ha w tym 1716
ha w rezerwatach ścisłych, zajmujących całe piętro kosodrzewiny i piętro
alpejskie. Obszar KPN podzielony jest na sześć obwodów ochronnych. Ponadto w
obręb Karkonoskiego Parku Narodowego wchodzą dwie enklawy: Wodospad Szklarki
i Chojnik.
Granica parku przebiega od Torfowiska pod Kamiennikiem i wąwozu Kamieńczyka na
zachodzie po przełęcz Okraj na wschodzie. Wzdłuż całej granicy państwowej KPN
sąsiaduje z czeskim parkiem narodowym.
Karkonosze
Park charakteryzuje się bogatą i urozmaiconą rzeźbą - grupy skał o fantastycznych kształtach, rumowiska skalne, gołoborza, cyrki polodowcowe i
jeziora górskie, liczne źródła i potoki. Najbardziej znanymi skałkami i
jednocześnie najczęściej odwiedzanymi są Pielgrzymy, Trzy Świnki, Końskie
Łby, Kukułcze Skały. Cyrki polodowcowe są wynikiem ostatniego zlodowacenia.
Bardzo charakterystyczne są Mały i Wielki Staw, a także Śnieżne
Kotły. Interesująca jest Równia pod Śnieżką z wybijającym się ponad nią
ostańcem zwietrzelinowym jakim jest Śnieżka.
Równia pod Śnieżką
Pod względem florystycznym Karkonoski Park Narodowy charakteryzuje się roślinnością o układzie piętrowym. Regiel dolny porośnięty jest niewielkimi partiami lasów
bukowych, natomiast regiel dolny porośnięty jest naturalnym borem świerkowym z
licznymi torfowiskami. Piętro kosodrzewiny porasta nie tylko kosówka lecz
również ziołorośla, krzewy z wierzbą lapońską i śląską, brzozą śląską, brzozą
karpacką i czeremchą skalną. W piętrze alpejskim spotykamy wiele chronionych gatunków endemicznych jak: skalnica bazaltowa, dzwonek karkonoski, jarząb sudecki.
Wśród fauny do gatunków rzadkich zaliczyć trzeba: muflona, ryjówkę górską, siewkę górską.
Jeśli potrzebujesz więcej informacji o KPN - kliknij tutaj
wstecz
|
)
)
